Fotoğraflar Uzak Durduğumuz Gerçeklikle Yüz yüze Kalmamızı Sağlar/ Michal Cala
+11 Fotoğraflar Uzak Durduğumuz Gerçeklikle Yüz yüze Kalmamızı Sağlar/ Michal Cala
Fotoğraflar Uzak Durduğumuz Gerçeklikle Yüz yüze Kalmamızı Sağlar/ Michal Cala
Fotoğraflar Uzak Durduğumuz Gerçeklikle Yüz yüze Kalmamızı Sağlar/ Michal Cala
Fotoğraflar Uzak Durduğumuz Gerçeklikle Yüz yüze Kalmamızı Sağlar/ Michal Cala
Fotoğraflar Uzak Durduğumuz Gerçeklikle Yüz yüze Kalmamızı Sağlar/ Michal Cala
Fotoğraflar Uzak Durduğumuz Gerçeklikle Yüz yüze Kalmamızı Sağlar/ Michal Cala
Fotoğraflar Uzak Durduğumuz Gerçeklikle Yüz yüze Kalmamızı Sağlar/ Michal Cala
Fotoğraflar Uzak Durduğumuz Gerçeklikle Yüz yüze Kalmamızı Sağlar/ Michal Cala
Fotoğraflar Uzak Durduğumuz Gerçeklikle Yüz yüze Kalmamızı Sağlar/ Michal Cala
Fotoğraflar Uzak Durduğumuz Gerçeklikle Yüz yüze Kalmamızı Sağlar/ Michal Cala
Fotoğraflar Uzak Durduğumuz Gerçeklikle Yüz yüze Kalmamızı Sağlar/ Michal Cala
Fotoğraflar Uzak Durduğumuz Gerçeklikle Yüz yüze Kalmamızı Sağlar/ Michal Cala
Fotoğraflar Uzak Durduğumuz Gerçeklikle Yüz yüze Kalmamızı Sağlar/ Michal Cala
Fotoğraflar Uzak Durduğumuz Gerçeklikle Yüz yüze Kalmamızı Sağlar/ Michal Cala
Polanya’nın Silezya bölgesinin, hızlı bir şekilde endüstriyel bir çöplüğe dönüşmesine direnen fotoğraf sanatçısı Michal Cala, 1975’ten 1992’ye kadar oluşturduğu fotoğraflarla; savaş sonrası bir dünyanın karanlık gerçekliğini gözler önüne serdi. Özelikle kömür madenlerini, işçi konutlarını ve yoksul kesimin konutlarını fotoğrafladığı çalışmalarıyla, dramatik-sembolik bir dil geliştirdi.
“Özellikle XIX. sonunda ve XX. yüzyılın başında inşa edilen emekçi mahalleleri, eski demir işleri, kömür madenleri ve devasa çöplüklerle ilgilenmekteydim. Aynı zamanda bu ortamda yaşayan insanların fotoğraflarını çekiyordum. Fotoğraflarımda gösterilen gerçeklik artık mevcut değil. Silezya’daki sanayi o dönemde çok geri kalmıştı. Eski kömür madenleri, demir fabrikaları ve işçi mahalleleri yıkıldı. Fotoğraflarımda belgesel ve estetik değerleri birleştirmeye çalışıyordum. Kullandığım teknik, geleneksel analog siyah beyaz fotoğrafçılıktı.”
Almanların şehri kuşatmasından sonra ağır bir yenilgi alan Silezya, daha sonra Sovyetler Birliği tarafından ele geçirildi. Sovyet Rusya’nın ilerleyen yıllarda güç kaybetmesiyle birlikte kapitalist hükümetlerin göz diktiği kente; öncelikle endüstriyel bir dönüşüm yaşandı ve küçük kasabalardan sürgünler başladı. Michal Cala da çektiği fotoğraflarla geleneksel yapının sekteye uğratıldığı, kentsel dönüşümün yaşandığı bir kentin arkaik kalıntılarını ortaya çıkardı.
Calan’ın çalışmaları, kuşkusuz 1960’ların başlarındaki İngiliz Yeni Dalga sinemasının gerçekçiliğine ilham veren çeşitli etkilere sahiptir. Sanatçının siyah-beyaz fotoğraflardan oluşan serisi eşsiz gibi görülse de, fotoğraflarda gördüğümüz şey, bize uzak bir gerçekliğin kaydı gibidir. Michal Calan’ın Silezya fotoğrafları, belgeselci yapıdan daha fazlasını taşır. Geniş açılı merceklerle fotoğraflanan üst Silezya’daki devasa atık yığınları, büyük endüstriyel konteynerler, yalnız insan figürleri; kişiyi korku ve yalnızlık duygusuyla baş başa bırakır.
