Bir yol, bir yönde yürünmekle varolur.
Her yolun bir yönü vardır; ama,
en başından çizilmiş, belirlenmiş bir yön
Olmasaydı, yol hiç olmazdı.
Yönü belirsiz bir yolda yürüyen kişi,
Yeri gelir, yürümeyi bile unutur-
Yürümek bile, belirsiz hale gelir…
Yeni bir yola çıkan kişi,
yolun nasıl bir olanak olduğunu anlar
-ama, ancak, yola çıktıktan sonra…
Yola çıkan kişi, yolun gerektirdiklerini
sonuna dek kabullenmek zorundadır.
Bir yeri toptan terkedip yeni bir yola çıkan
kişi, terkettiği yerdeki her şeyi -herkesi-
mutlak bir biçimde terketmiş; çıktığı yolda
rastlayacağı her şeyi – herkesi- de,
mutlak bir biçimde kabullenmiş olmalıdır
-sağlam yürümenin ilk koşuludur bu.
Oruç Aruoba- Yürüme
0 Yorum